اما باید بدانیم که فعالیت وحضور زنان درعرصۀ اجتماعی ازدیدگاه اسلام با رعایت حفظ کانون خانواده هیچ ممانعتی ندارد.هرانسانی نسبت به قوانین ومقررات جامعۀ خود مسئول است وباید حضوری جدی وفعال داشته باشد وزنان هم دراین امر مستثنی نیستند. یکی از تکالیفی که برعهدۀ زنان قرارگرفته، مسئله ی حضور اجتماعی آنان، آگاهی نسبت به مسائل ومعضلات جدی اجتماعی وتلاش برای رفع این معضلات است که ازجمله وظایف ومسئولیت یک زن مسلمان است. امانباید فراموش کرد که این حضور دراجتماع ملزم به رعایت ضوابطی میباشد. وآن هم این است که دراجتماع حضوری عفیفانه داشته باشند وبامسئولیت اصلی آنان یعنی، نقش مادری وهمسری تعارض نداشته باشد. زنان درصورت وجود پشتیبان وافراد روشنفکر درکنارخود بسیارتوانمند هستند وشایان ذکراست که همین زنان درطول تاریخ نشان داده اند که هنرمندانه می توانند هردو مسئولیت را انجام دهند ودرکنار مادروهمسر خوب بودن، قادرند یک فعال دراجتماع نیزباشند وتاریخ هم شاهدی براین ماجراست. از جمله مشارکت ها وتوانایی ها وهمراهی زنان درعرصۀ دینی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و… میتوان به این موارد اشاره نمود: – اولین ایمان آورنده به پیامبر اکرم(ص) وهمراه او یک زن به نام خدیجه دختر خویلد بود. – یکی ازاولین شهدای اسلام یک زن به نام سمیه بود. – کسی که تسلیم همسری طاغی ومدعی خدایی نشد، زنی به نام آسیه بود. – کسی که خداوند برای اثبات پاکدامنیش کودکی را درگهواره به سخن آورد، زنی به نام مریم عذرابود. و در عرصۀ سیاسی می توان گفت: اولین مشارکت سیاسی زنان درسال ۱۲و۱۳بعثت بابیعت با پیامبر(ص) رقم خورد. همچنین زنان صحابی رسول (ص) درامر ساختن مسجد پیامبر(ص) درحمل سنگ های بنای مسجد شب ها و مردها در روز مشارکت داشتند. بسیاری از زنان صحابه درجنگ برای کمک به لشکریان، آب رساندن به سربازان ومداوا نمودن زخمی ها شرکت داشتند. همچنین بانویی گرانقدر به نام «نسیبه» درجنگ احد خود را سپر پیامبر قرارداد ومانع ازکشتن وی شد. در زمینه ادبی نیز زنانی شاعر نیز وجود داشتند که یکی از آنان «خنسا» می باشد. اینان نمونه هایی بودند که هنوز جاهلیت رنگ وبوی خودرا ازدست نداده بود. و اکنون نیز زنان توانای بسیاری هستند که نمونه ی کوچکی ازآن را میتوان زنان کُرد را نام برد ازجمله: – مستوره اردلان بانوی شاعر و اولین تاریخ نویس. – عادله خانم بانوی مقتدر و بانفوذ در ایل جاف. – بانوی شاعر، جهان آرای پاوه ای. -و… که دراینجال مجال نام بردن ازهمه ی این بزرگان نیست. در پایان خطاب به بانوان توانمند کُرد دیارم: خۆیشکی کوردی موسڵمانم! خۆت بناسه، چاک بخوێنه، ریشه ی ته مه ڵی ده رهێنه، به عیلم وئیمان وحیجاب، پشتی دووژمنان بشکێنه.
فرزانه هدایتی زاده؛ کارشناسی ارشد زبان وادبیات فارسی وفعال فرهنگی
منبع : پاوه پرس
نظرات